Drewniane parkiety są piękne i trwałe. Pasują zarówno do nowoczesnych, jak i klasycznych wnętrz. Mogą być albo skromne i nie rzucające się w oczy albo stanowić główną ozdobę pomieszczenia. Wszystko zależy od sposobu ich ułożenia, doboru wielkości deszczułek i gatunków drewna.

Kiedy mówimy "posadzka z drewna" niekoniecznie musimy mieć na myśli tradycyjny parkiet - choć jest to, oczywiście, najpopularniejszy i najczęściej stosowany rodzaj wykończenia podłogi. Oprócz parkietu na podłodze można bowiem kłaść także mozaikę albo deski. 

Gładka albo wzorzysta

Tradycyjny parkiet układa się z deszczułek z tego samego drewna i w takim samym rozmiarze. Łączy się je ze sobą na pióro i wpust. 

Deszczułki mogą mieć różne rozmiary - dziś najczęściej stosuje się takie o długości 300-500 mm i szerokości 60-70 mm. Układa się z nich jodełkę (tradycyjną pojedynczą, popularną ostatnio podwójną czy nawet potrójną), kwadraty czy cegiełkę lub drabinkę

Posadzka może też mieć bardziej skomplikowany wzór - do takich dekoracyjnych parkietów wykorzystuje się zazwyczaj nie jeden, ale kilka gatunków drewna różniącego się między sobą kolorem. 

Do układania takich ozdobnych posadzek wykorzystuje się deszczułki o różnych kształtach i w różnych wielkościach.

Co to znaczy lamparkiet

Po ułożeniu wygląda on tak samo jak parkiet tradycyjny; różnicę łatwiej można zauważyć przed ułożeniem posadzki. Deszczułka - tu nazywana lamelką - ma bowiem gładkie krawędzie, bez pióra i wpustu. Jest również cieńsza niż tradycyjna deszczułka; "odcięta" została ta część, która w normalnej deszczułce znajduje się pod piórem - lamelka ma zaledwie 10 mm grubości (dla porównania - zwykła deszczułka - 22 mm). Podobna jest natomiast ich długość i szerokość.

Mozaika

Nie kupuje się jej w postaci pojedynczych, luźnych deszczułek, ale jako płyty z kilkunastu drobnych listewek przyklejonych na papier albo na siatkę. 

Mozaika ma zwykle wzór kwadratów, rzadziej jodełki. Może też być mozaika sztorcowa - zrobiona z listewek ustawionych na boku.

Deski na legarach

Podłoga z desek jest dziś często wybierana. Nie układa się jej bezpośrednio na podłożu, ale na legarach - belkach ułożonych poprzecznie (w stosunku do desek) na stropie. Na legarach można też ułożyć płyty OSB jako podłoże pod podłogi z drewna liściastego. Służą one do zniwelowania nierówności podłoża; można to regulować za pomocą drewnianych klinów podkładanych pod legary. Warto też wcisnąć pod nie trochę pianki poliuretanowej - dzięki temu, kiedy legary wyschną, podłoga nie będzie trzeszczeć.

Deski przybija się do legarów lu płyt OSB gwoździarki pneumatycznej - wbija się je ukośnie, we wpust deski - dzięki temu są niewidoczne.

Jakie drewno wybrać?

Najpopularniejszy ciągle jest parkiet dębowy. Nie ma w tym nic dziwnego, dąb jest trwały i ma ładny kolor. Jego drewno jest ciężkie, twarde i bardzo odporne na ścieranie. Parkiety robi się także z innych rodzajów drewna - zarówno twardego (buk, jesion), jak i miękkiego (sosna, świerk, brzoza). Deski do układania bezpośrednio na legarach zrobione są natomiast najczęściej z drewna sosnowego.

Drewno nie może mieć być zbyt suche ani zbyt wilgotne - najlepsza wilgotność to 8-10 proc.

Kto nie zna się na drewnie, powinien poprosić o pomoc w kupnie parkietu fachowca-parkieciarza. Potrafi on stwierdzić, czy parkiet nie ma wad oraz czy był właściwie suszony. Nie powinno się też kupować kleju na własną rękę, ale poprośmy parkieciarza o radę w celu doboru najbardziej odpowiedniego.