Profilaktyka - Lepiej zapobiegać niż leczyć!

Program szczepień

Stosujemy szczepionki najwyższej klasy, łączące skuteczność z bezpieczeństwem. Pomożemy Państwu wybrać zestaw szczepień niezbędny dla Państwa pupila.

Szczenięta powinny otrzymać pierwszą szczepionkę w 6 tygodniu życia, a kocięta w 8 - 9 tygodniu. Następnie wykonuje się doszczepienia mniej więcej co 2 - 4 tygodnie, kończąc cały cykl szczepień do czwartego miesiąca życia zwierzęcia.

U dorosłych zwierząt wykonuje się co roku szczepienia przypominające. Należy zaznaczyć, że niektóre szczepionki bakteryjne mogą wymagać powtarzania co 6 miesięcy.

Można już zabezpieczyć psa przed:

nosówką
parwowirozą
chorobą Rubartha
kaszlem kennelowym
leptospirozą (Leptospira icterohemorrhagiae, L. canicola i inne)
parainfluenzą
koronawirozą
boreliozą
bordetellozą
zakażeniu herpeswirusem
grzybicom.

Oczywiście psy podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciw wściekliźnie.

Koty szczepi się przeciw:

panleukopenii
caliciwirozie
herpeswirusowemu zapaleniu krtani i tchawicy
chlamydiozie
białaczce kotów (FeLV)
zakaźnemu zapaleniu otrzewnej (FIP)
grzybicom.

Ze względu na wzrastającą liczbę przypadków występowania wścieklizny u kotów zaleca się poddawanie ich również szczepieniu przeciw tej chorobie.

Fretki szczepi się przeciw nosówce i wściekliźnie. Szczepienie przeciwko nosówce przeprowadza się od 8 tygodnia życia i powtarza po 3 - 4 tygodniach. Następnie wykonuje je się raz do roku. Szczepionkę przeciw wściekliźnie podaje się jednorazowo po ukończeniu 12 tygodni, a następnie raz do roku.

Króliki szczepi się przeciwko myksomatozie i pomorowi królików. Szczepienie przeciw myksomatozie można przeprowadzić już od 4 tygodnia, a przeciw pomorowi od 12 tygodnia życia. Odporność powstaje po około 2 tygodniach i utrzymuje się do 9 miesięcy. Szczególnie ważne jest dopilnowanie, aby królik został uodporniony na okres wiosenno-letni, bowiem myksomatoza jest w Polsce przenoszona przez komary.

Odrobaczanie
Zanim szczenię, kocię, króliczek lub fretka zostaną zaszczepione, powinno się je odrobaczyć. Zaleca się zrobić to co najmniej 10 dni przed szczepieniem. Zaszczepienie zwierzęcia zarobaczonego obniża skuteczność szczepionki!

Ponadto należy pamiętać, że przed ukończeniem 6 miesiąca życia odrobaczanie należy powtarzać co miesiąc (pierwsze odrobaczenie przy użyciu bardzo bezpiecznych środków można już wykonać 2 tygodnie po urodzeniu). Konieczność ta bierze się z obecności uśpionych larw glist w tkankach zwierząt. Kocięta nabywają te larwy z mlekiem matki, a szczenięta nie tylko - również w życiu płodowym, przez łożysko.

Odrobaczenia zwierząt dojrzałych, w zależności od warunków środowiskowych, przeprowadza się z częstotliwością co 3 - 6 miesięcy. U samic przeznaczonych do rozrodu ponadto w trakcie rui (cieczki), niekiedy w trakcie ciąży, a także w okresie karmienia młodych.

Nie wolno zapominać, że jaja glist stanowią zagrożenie dla ludzi, a zwłaszcza dzieci. Obecnie stosujemy bardzo szeroką gamę środków przeciwrobaczych, od specyficznych, działającym wybiórczo przeciw glistom lub tasiemcom, do preparatów o bardzo szerokim spektrum działania, zwalczających wszystkie robaki obłe, larwy glist krążące w krwi, tasiemce oraz pierwotniaki.

Odpowiemy Państwu na wszelkie pytania dotyczące robaczyc. Pomożemy ustalić indywidualny kalendarz odrobaczeń.

Ektopasożyty
Najczęściej spotykanymi ektopasożytami są pchły. Pośredniczą one w cyklu życiowym tasiemca, będąc najpoważniejszym źródłem tasiemczyc u psów i kotów. Pchły przyczyniają się do występowania silnego świądu, prowadzącego do uszkodzeń skóry, często wywołują uczulenia i ostre stany zapalne skóry. Mogą być też źródłem niektórych chorób zakaźnych. Inwazje pcheł nasilają się w miesiącach letnich i wczesnojesiennych, ale ze względu na ogrzewanie zwierzęta żyjące w mieszkaniach mogą być atakowane cały rok.

Kleszcze to problem najgroźniejszy w okresie od kwietnia do końca października. Wbrew powszechnym opiniom występują nie tylko w lasach czy na łąkach. Bardzo często atakują naszych ulubieńców na trawnikach, ogrodach, miejskich skwerach i w parkach. Mogą być źródłem chorób takich jak borelioza i piroplazmoza. Nieumiejętnie usunięte (oderwane) powodują stany zapalne i infekcje skóry, a nawet tkanki podskórnej.

Pozostałe pasożyty zewnętrzne psów i kotów występujące w naszym klimacie to wszy, wszoły i roztocza (głównie świerzbowce i nużeńce). Są one przyczyną dolegliwości świądowych skóry. Pasożytując uszkadzają włos i naskórek, co może doprowadzić do powikłań bakteryjnych lub grzybiczych. Jest to szczególnie widoczne w przypadku świerzbowcowych zapaleń uszu lub nużycy.

Na szczęście dysponujemy nowoczesnymi środkami pozwalającymi skutecznie, bez skomplikowanych procedur czy manipulacji na zestresowanym zwierzęciu zlikwidować te problemy. Długotrwałe działanie tych preparatów zwiększa efektywność działania i zmniejsza możliwość reinwazji pasożyta.