Lakiernia proszkowa

Malowanie proszkowe polega na nakładaniu naelektryzowanych cząstek (20 - 100 µm) farby proszkowej na powierzchnię przewodzącą np. metalu. Osadzona warstwa proszku utrzymuje się na powierzchni malowanego detalu dzięki siłom elektrostatycznym (elektrostatyka, prawo Coulomba).
W malowaniu proszkowym stosuje się dwie podstawowe techniki elektryzacji i nakładania farby proszkowej:
    - natrysk elektrostatyczny: metoda wysokonapięciowa 40 - 100 kV, potocznie zwana „koroną”,
    - natrysk elektrokinetyczny: metoda triboelektryzacji, tarciowa, zwana „tribo”.

Następnie pokryte farbą elementy są nagrzewane do temperatury 140 - 200 °C, w rezultacie czego proszek ulega stopieniu i polimeryzacji. Uzyskana powłoka lakiernicza jest odporna na korozję, chemikalia, wysoką temperaturę i uszkodzenia mechaniczne.

Podstawowe zalety malowania proszkowego:
   - brak emisji rozpuszczalników i rozcieńczalników do środowiska,
   - prawie 100% wykorzystanie materiału malarskiego (możliwość odzysku nieosadzonych cząstek proszku),
   - znaczne oszczędności energetyczne dzięki możliwości stosowania zamkniętych układów wentylacji,
   - otrzymywane powłoki dzięki swojej grubości (60 - 80 µm) znakomicie maskują niedokładności obróbki mechanicznej.